Katedra Epizootiologii powstaÅ‚a w 1944 roku w Uniwersytecie im. Marii SkÅ‚odowskiej-Curie (UMCS) i podobnie jak Katedra Mikrobiologii do 1952 roku byÅ‚a kierowana przez dr hab. Józefa Parnasa. MieÅ›ciÅ‚a siÄ™ w budynku Collegium Maius przy ul. Lubartowskiej. W tym okresie stworzono podstawy organizacyjne dla przyszÅ‚ej dziaÅ‚alnoÅ›ci naukowo-badawczej i dydaktycznej Katedry Epizootiologii.

Od 1 wrzeÅ›nia 1952 roku kierownictwo Katedry Epizootiologii objÄ…Å‚ prof. dr hab. StanisÅ‚aw Krauss, absolwent Lwowskiej Akademii Weterynaryjnej. W 1955 roku w ramach Katedry utworzono KlinikÄ™ Chorób Zakaźnych ZwierzÄ…t. W 1957 roku Katedra przeniosÅ‚a siÄ™ do nowo wybudowanego obiektu przy ul. Akademickiej 12 (Collegium Veterinarium).

W 1962 roku powstaÅ‚ ZakÅ‚ad Chorób Drobiu, którego kierownikiem zostaÅ‚ doc. dr Stefan StÄ™pkowski, absolwent WydziaÅ‚u Weterynaryjnego Uniwersytetu Warszawskiego i doktorant WydziaÅ‚u Weterynaryjnego w Lublinie (1947) W 1964 roku wyodrÄ™bniono w ramach Katedry PracowniÄ™ Chorób PszczóÅ‚ - przemienionÄ… w 1972 roku na ZakÅ‚ad Chorób Owadów Użytkowych, którego kierownikiem zostaÅ‚ dr ZdzisÅ‚aw GliÅ„ski absolwent WydziaÅ‚u Weterynaryjnego w Lublinie (1959) i WydziaÅ‚u Biologii i Nauk o Ziemi (1964).

Od l października 1969 r. kierownictwo Katedry przejÄ…Å‚ dr hab. StanisÅ‚aw WoÅ‚oszyn i funkcjÄ™ tÄ™ peÅ‚niÅ‚ do 30 czerwca 1991 roku, tj. do czasu przejÅ›cia na emeryturÄ™.Na poczÄ…tku lat siedemdziesiÄ…tych powstaÅ‚ na Wydziale Weterynaryjnym Instytut Chorób Zakaźnych i Inwazyjnych, w skÅ‚ad którego wszedÅ‚ ZakÅ‚ad Epizootiologii.

W 1978 roku część ZakÅ‚adu przeniosÅ‚a siÄ™ do nowych pomieszczeÅ„ klinicznych przy ul. GÅ‚Ä™bokiej 30. Z chwilÄ… rozwiÄ…zania Instytutu w 1991 roku powoÅ‚ano KatedrÄ™ Epizootiologii i KlinikÄ™ Chorób Zakaźnych ZwierzÄ…t , której kierownictwo od 1 lipca 1991 objÄ…Å‚ prof. dr hab. mgr ZdzisÅ‚aw GliÅ„ski.